Translate

vrijdag 19 juli 2013

Beautiful Creatures - Vervolg

Intussen net geen twee weken geleden (schandalig, ik weet het) heb ik jullie (hier) verteld wat een hekel ik heb aan films die een boek vermoorden.

Zoals ik beloofd had is hier het vervolg...



Ik had jullie al verteld dat ik vastbesloten was om me niet te laten afschrikken door de nogal flauwe film, en gelukkig maar!

Het goede nieuws is, dat het boek 100 keer beter is als de film,
maar dat maakt natuurlijk het trieste nieuws dat er wéér een boek 'cinematisch vermoord is' *snif*


Maar het zonnetje schijnt, en boeken zijn belangrijker als films ( ☺ Ja toch?)
dus ik zal me vandaag niet bezighouden met zeuren, maar met bestoefen!

Eerlijk is eerlijk, ik had even nodig voor ik écht in het boek kon kruipen, maar dat kan aan mij liggen.

Eens ik écht rustig kon doorlezen, en de karakters wat beter leerde kennen, was ik helemaal vertrokken.

Ethan en Lena zijn véél interessanter dan ze leken in de film (logisch ik weet het, maar toch) en hun hele 'voorbestemde liefde-verhaal' was zelfs nog overtuigend ook!

Even off-topic:
Ik weet niet of jullie deze ooit zijn tegengekomen? 


Hij dwaalt al een tijdje rond op Pinterest,
en is een perfecte illustratie van de vier stadia die een lezer kan doorlopen,
de laatste twee zijn gereserveerd voor goede boeken ☺
De lezers onder ons weten perfect wat ik bedoel...

Terug naar het onderwerp in kwestie:

Tijdens het lezen van Beautiful Creatures heb ik alle vier de stadia doorlopen.
De laatste hoofdstukken heb ik zelfs constant in de vierde houding gezeten,
wat te merken was aan krakende gewrichten als ik uiteindelijk weer rechtstond...

Hoewel dat niet echt een compliment is voor mijn gewrichten,
wil dat wél zeggen dat dit boek écht wel de moeite waard is om te lezen.

En het beste van de hele zaak?

Het is een serie, dus er is nog meer van dat leuks...

Ik ga geen spoilers geven, zelfs niet een beetje,
de boekbeschrijvingen vind je namelijk op de achterkant van het boek,
en alles wat ik er meer over zou zeggen zou de hele leeservaring verpesten...

Dus voor je op vakantie gaat,
of voor wie van de Belgische/Nederlandse zomer geniet, voor je op je terras gaat zitten...

...rep je naar een goede boekhandel en haal een paar 'mooie wezens' in huis...


Veel leesplezier!


Ik heb het boek trouwens in het Engels gelezen, dus ik ben niet verantwoordelijk voor de (mogelijk) slecht vertaalde Nederlandse versie die je in de gemiddelde boekhandel vindt...

zaterdag 6 juli 2013

Beautiful Creatures

Het is hier weer even heel stil geweest,
ik ben met veel te veel tegelijk bezig en dan schiet het bloggen er helaas snel bij in.

Zo lopen hier bv. drie kleine, vierpotige monstertjes die nogal veeleisend zijn.
Maar dat is een beetje een lang verhaal, en dat is dus voor een andere keer.

Vandaag wou ik even zeuren over het verschil tussen films en boeken.

Ik heb gisteren de film 'Beautiful Creatures' gezien.



Ik had hem graag in de cinema gezien, maar op de één of andere manier had ik nooit tijd,
en toen ik eindelijk tijd had, was hij uit de cinema.

Nu ik de film gezien heb, ben ik daar eigenlijk stiekem blij om.

Het is zeker niet de slechtste film die ik ooit gezien heb,
maar écht goed was hij ook niet,
amper de prijs van een cinema-ticket waard...

Voor ik de film gezien had, heb ik meermaals staan twijfelen bij de boeken.
Maar ik had nog zoveel liggen, dat ik deze maar even uitstelde.

En nu ik de film gezien heb,
heb ik helemaal geen zin meer om de boeken te lezen...


Ik weet dat het onmogelijk is om een volledig boek perfect te verfilmen,
dat er nu eenmaal altijd dingen moeten weggelaten worden,
of aangepast,
of zelfs toegevoegd.

Zoals de films van Harry Potter,
iedereen die me kent weet dat ik een echte Potterhead ben.

Ik citeer de boeken te pas en te onpas,
ik probeer 'Alohomora' als ik een deur niet direct openkrijg en meer van die toestanden...

Die films zijn ook geen grote hoogvliegers als je ze naast de boeken legt.
En toch bekijk ik ze heel graag (opnieuw en opnieuw en opnieuw)
omdat ik weet én zie dat er écht geprobeerd is om de essentie van de boeken te behouden.

Er zijn dingen aan veranderd, weggelaten en toegevoegd,
personages verdwenen, en zelfs hele stukken van het verhaal gewoon volledig weggelaten...

maar de ziel van het verhaal is er nog, de sfeer die Rowling creëerde is gebleven.

Dus daar kan ik mee leven.


Maar ik kan er niet mee leven als een film erin slaagt om een boek volledig te verpesten.

Ze krijgen het perfecte verhaal voorgeschoteld,
maar in plaats van het met liefde te behandelen...

Maken ze een gedrocht...

Zoals deze:

Het positiefste dat ik hierover kan zeggen, is dat de kleine Saphira een superschattig wezentje is.

De rest van de film is één grote schande...

De boeken waren nochtans goed, niet DE beste fantasyboeken ever,
maar ze horen toch bij de reeksen die ik met plezier herlees.


Nu heb ik natuurlijk de boeken van Beautiful Creatures nog niet gelezen,
maar koppig als ik ben, ga ik dat toch doen.

Ik laat me niet tegenhouden door een slechte film, nah!


En ik hoop langs de ene kant dat de boeken véél beter zijn als de film,

maar langs de andere kant zou dat betekenen dat er wéér een boek vermoord is door de film...

Tragisch...


Wordt vervolgd ;-)

vrijdag 28 juni 2013

Fleurige haaknaalden


Wat is handig en heeft alle kleuren van de regenboog?

Iemand?

Nee?

Haaknaalden natuurlijk!

Hoezo haaknaalden?

Horen dat geen saaie stukken metaal te zijn?


Je weet wel,
van die dunne dingen waarvan je hand gaat verkrampen als je er te lang mee werkt?

Of die gaan draaien en keren nét wanneer ze dat niet zouden moeten doen.

Die elke kans aangrijpen om te ontsnappen uit je steek als je even afgeleid wordt…

door de tv of…

...door kleine monsters…



Niet dus!

Ik heb fleurige haaknaalden!


Haaknaalden waar ik helemaal vrolijk van word elke keer als ik ze vastpak.

Haaknaalden die ergonomisch gevormd zijn, zodat ze altijd lekker in de hand liggen.

Haaknaalden die dankzij die ergonomische vorm altijd even dik aanvoelen,
zelfs als ik met een hele fijne naald werk.

Haaknaalden die gewoon heel fijn zijn om mee te werken, om al die redenen…


Waar komen die haaknaalden dan vandaan?

Wel, ze zijn gemaakt in Japan, door een firma die ‘Clover’ heet.

En ze worden alleen verkocht in héle goede handwerkzaken.

En toevallig ben ik heel erg bekend met zo’n handwerkzaak…


Dus voor mij was het niet zo moeilijk om er aan te geraken.

Voor jullie kan het misschien wat moeilijker zijn.

Maar ik help jullie even:

Deze naalden worden ‘Clover Amour’ haaknaalden genoemd
Toepasselijk, toch?

Dus als je een hele goede handwerkzaak in je buurt hebt, dan kan je ze daar misschien vinden.

En voor iedereen die in de Kempen woont,
op deze pagina vind je de locatie van een leuk wit tentje, en daar vind je deze naalden dus ook!

Voor iedereen die niet in de Kempen woont, en/of géén goede handwerkzaak vindt…

Ze passen ook in een envelopje … ;-)

woensdag 26 juni 2013

Omgekeerde wereld

Soms leef ik een beetje in een omgekeerde wereld.

Zoals vandaag...

Het is net midzomer gepasseerd,
ik heb de ramen wijdopen staan omdat het hier anders véél te warm is...

Maar intussen ben ik volop bezig...

... met Kerstmis.

Jawel, Kerstmis!

Het leven kan vreemd lopen.

Ik...

die vloekt en sakkert als ze Sinterklaas tegenkomt in de winkel nog voor het Halloween geweest is.
Die even hard moppert als ze Kerstbomen ziet voor het Sinterklaas geweest is...

... zit gezellig te snuffelen in de Kerstcollecties...


Laat me dat even verklaren, voor jullie denken dat ik helemaal gek geworden ben.


Ik ga door het leven als 'zelfstandige'.

Dat betekent in dit geval zoveel als 'ik verkoop dingen'.

Meer bepaald verkoop ik dingen om dingen te maken.

Ik verkoop ook dingen om te lezen, maar dat is weer een ander verhaal.

Het probleem met die dingen om te maken, is dat zoiets meegaat met de seizoenen.

In de zomer maken we zomerdingen, en in de winter maken we winterdingen.

Logisch? Zeker en vast!

Maar!

Om in de winter winterdingen te hebben,
moet ik nu al beslissen wélke dingen ik precies wil hebben.

En om die winterdingen op tijd tot bij mijn klantjes te krijgen, moet ik dus nu al volop bezig zijn om dat alles op de website te zetten.

Want iemand die een winterding maakt, wil daar ook in de winter nog van genieten.
En sommige dingen hebben nu eenmaal wat meer tijd nodig als andere.

Dus om op tijd te kunnen beginnen, kopen we onze winterdingen wat vroeger,
en om iedereen de tijd te geven om te snuffelen en te kiezen en te twijfelen...

Moet ik dus nu al werk maken van winterdingen...

Vreemd? Zonder twijfel.
Verwarrend? Absoluut!

Maar ook wel een beetje leuk.

Want zeg nu zelf, is dit niet schattig?


En dit?


En deze dan? 



En als je deze graag onder je Kerstboom legt dit jaar, 


denk je dan niet, dat je best nu al begint?


Ja toch?

Dus daarom zit ik nu midden in de Kerstsfeer...

En tegen Halloween, hou ik me bezig met Paashazen, klokken en eitjes...

En tegen dat het écht Kerstmis wordt, zit ik me af te vragen welke tafelkleedjes jullie liefst op de terrastafel zouden leggen.


Gelukkig ben ik altijd al een beetje een vreemd mens geweest,
dus het valt niemand op als ik een beetje raar doe.

Zoals Kerstliedjes zingen (ik kan niet zingen, maar je weet wat ik bedoel)
terwijl ik op het terras zit te borduren ofzo...


Maar ik ben vast niet de enige die in een omgekeerde wereld leeft?
Toch?


♪  Jingle bells, jingle bells, jingle all the way...  ♫
♫  O what fun it is to ride in a one-horse open sleigh...  ♪
♪  Jingle bells, jingle bells, jingle all the way...  ♫
...

dinsdag 25 juni 2013

Leesdillema

Ik lees graag.

Als in: héél graag.

Ik zou het liefst altijd en overal lezen.

Brengt me wel eens in de problemen ook.

In een ver (school)verleden, gebeurde het wel eens dat ik mijn verschrikkelijke onsportieve zelf tot een spurtje moest dwingen omdat ik weer eens te lang gelezen had.
Bussen wachten niet, lessen helaas ook niet…

In mijn huidige omstandigheden ben ik gezegend genoeg om dat probleem niet meer te hebben.

Mijn probleem is nu eerder dat mijn rommelende maag me tot orde roept.
Of dat er iemand opeens tegen me roept.
Zo van, ‘HEY, luister je eigenlijk wel?’
Als ik dan met moeite uit m’n boek kom en reageer met ‘Hmmm?’
worden de mensen gewoonlijk niet vrolijker.

Vreemde mensen, ik weet het…

Een ander probleem van zo vaak lezen, is dat ik ook vrij snel lees. 
Ik heb me laten vertellen dat mijn ogen soms een waas vormen, omdat ze zo snel heen en weer gaan wanneer ik lees.
Ik vermoed dat hij me maar wat probeerde wijs te maken.

Diezelfde persoon probeert me ook minstens twee keer op een week wijs te maken dat ijs een noodzakelijk onderdeel van gezonde voeding is, en dat een mens dus niet zonder kan.

Zoals ik zei, vreemde mensen…

Maar het feit blijft dat mijn boeken niet zo lang mee schijnen te gaan als die van de gemiddelde lezer.
Dus als ik onderweg wil lezen, heb ik de keuze tussen één heel dik boek, waar ik dan liefst nog niet te ver in gevorderd ben.
Of twee iets dunnere.

Maar ik heb meestal zo iemand bij me, die mijn handtas graag gebruikt om allerlei ‘overbodige dingen’ in kwijt te raken.
Zo’n beetje zoals je met een muilezel zou doen.
Ja, dat is diezelfde persoon waar ik het al over had.

Ik herhaal mezelf nog maar eens: vréémde mensen.

Maar als mijn handtas volgepropt zit met
- de gps, want die laat je niet in de auto liggen vanwege het diefstal gevaar, en we hebben hem nodig want IK lees, en HIJ verdwaalt anders gegarandeerd
- mijn én zijn gsm, want je moet toch bereikbaar zijn, stel dat de gps uitvalt en we toch verdwalen...
- een doosje tandenstokers, want hij kan niet zonder, maar hij wil ze niet zelf wegsteken
- extra zakdoeken
- mijn altijd overdreven dikke portefeuille
- zijn niet veel dunnere portefeuille
- mijn niet bepaald kleine agenda
en allerlei noodzakelijke vrouwelijk toevoegingen die ik niet in detail ga vermelden…

…dan blijft er niet zo gek veel ruimte meer over voor mijn boeken.

Dus ik had een probleem.

Voeg daar nog eens aan toe dat ik graag in het Engels lees, omdat mijn favoriete genre nu eenmaal meestal in het Engels geschreven wordt, en ik me groen en geel erger aan knullige vertalingen.

En dan had ik een groot probleem: te weinig ruimte, of teveel boeken.

Nu gaat mijn persoon natuurlijk zeggen dat het teveel boeken zijn, maar ik zie me genoodzaakt om krachtig te protesteren!
Teveel boeken bestaat niet, there is no such thing!

Maar hoe kon ik heel veel boeken, herleiden tot heel weinig ruimte?

Ja, ik hoor het jullie wel zeggen, haal een ereader in huis.

Maar ik HOU van boeken!


Netjes op een rij in de boekenkast, allemaal k(l)eurige covers, het gewicht in mijn handen, lekker bladeren, 
én de geur niet te vergeten. 


En dan dat tevreden gevoel als ik ze, helemaal gelezen, netjes weer op hun plaats in de rij zet.

Dat kan een ereader mij niet geven.

Dus ik zat met een dillema…

To E-read, or not to E-read? (is dat een woord?)

Tot het Kruidvat, een winkel die in mijn ogen absoluut NIETS met boeken te maken heeft, zo lief was om een ereader in de aanbiedingsfolder te zetten.

En misschien heb ik dat, heel terloops, vermeld tegen mijn persoon.
Echt héél terloops, echt waar!

En die reageerde zowaar héél vreemd!
‘Ga die dan halen hé’
‘Wabliefte?’
‘Ga die gewoon halen. Wete wa, ge krijgt em van mij.’
‘Euhm?!’

Ter mijner verdediging, mijn manspersoon (ja dat hadden jullie intussen wel door he), is géén boekenliefhebber.

Sterker nog, mijn manspersoon kijkt heel sip als ik lees terwijl hij thuis is.

Dus dat was écht een vreemde reactie.
Maar, wie ben ik om een gegeven paard… (enzovoorts)

Dus zijn we de ereader gaan halen.
Natuurlijk heb ik eerst nog een dikke week getwijfeld, anders zou ik mezelf niet zijn.

Stel dat het rommel is?
Wat weet Kruidvat nu van ereaders?
Wat als hij kapot gaat?
Wat als ik niet graag lees op dat ding?

Maar een kleine speurtocht op het www, stelde me gerust over drie van de vier prangende vragen.
En die vierde vraag, dat was toch een kwestie van ondervinden, zoals mijn (ongewoon logische) persoon opmerkte.

Dus we zijn het ding gaan halen.

En weet je wat?

I love it!

Een massa boeken, altijd en overal bij de hand.
Een boek online kopen, en geen week moeten wachten tot het geleverd is.
Boeken vinden in het Engels, zonder me in duizend bochten te moeten wringen om ze thuis te krijgen.
Zalig!

Maar…

Ik mis het bladeren wel een beetje.

En mijn ‘wat ik ook maar in de buurt heb’-bladwijzer.

En de geur ook.

En op het uit-knopje duwen als m’n boek uit is, is niet hetzelfde als een écht boek dichtslaan en het weer in de kast zetten…

Dus:
Ik hou wel van m’n ereader-ding

Maar het zal nooit of te nimmer mijn echte boeken vervangen.

En boeken die ik gelezen en goedgekeurd heb in digitale vorm, zal ik toch (koppig, ik weet het) gaan kopen in fysieke vorm.

Gewoon, om ze écht te hebben.

En jullie? Lezen jullie bladerboeken of knopjesboeken?

maandag 24 juni 2013

Start to...borduren (Kruissteek): Deel 3

Het heeft even geduurd, maar hier is het laatste en belangrijkste deel van de ‘start to … borduren’:

3 Borduren

Als alle voorbereidingen gedaan zijn kunnen we eindelijk starten met het leuke deel, kruisjes maken!
Eerst maar weer even het patroon erbij nemen en checken of onze kruisjes over één of twee draden moeten.


En dan kunnen we eraan beginnen.
Eerst gaan we onze draad splitsen.
Bijna alle borduurgaren komt in strengen van ‘zesdraad’, dat wil zeggen dat er zes draden zijn, die licht samengedraaid zijn tot één enkele, dikke draad. Die is dan netjes gewikkeld tot een mooi pakketje.
In je borduurpakket zijn die strengen meestal al geknipt op 1 meter of ½ meter lengte.
Om te borduren heb je maar één of twee van die draden nodig, dus je moet gaan splitsen.

Als je draad nog niet vooraf geknipt is, dan knip je zelf een stuk van ongeveer 50cm.

Neem de draad vast aan een uiteinde en rol deze, voorzichtig knijpend, tussen je vingers.
De draad gaat dan opsplitsen in zes fijne borduurdraden.
(Op de foto zijn het er maar 5 omdat ik al één draad in gebruik had)


Neem één van die draadjes stevig tussen duim en wijsvinger van de ene hand, en gebruik je duim en wijsvinger van je andere hand om de rest van de draden rustig weg te schuiven.


De rest van de draden gaat dan een (angstaanjagend rommelig) hoopje vormen onder je vingers.


Trek voorzichtig heel de draad verder uit de streng, en leg hem opzij.

De rest van de draad gaat nu vanzelf weer grotendeel uitrollen.
Ga er met je vingers nog even over om hem weer helemaal netjes glad te krijgen.


Herhaal de hele procedure nog een keer als je een tweede draad nodig hebt.
Laat de andere draden in de streng, dan blijven ze netter.

Tip: Ga niet de fout maken van te proberen twee draden ineens uit de streng te halen.
Je gaat jezelf alleen héél veel werk bezorgen, want dat wordt één grote knoop .
(Been there, done that…)
Geloof me, NIET doen!


En nu we onze draad hebben, moeten we gaan beslissen hoe we onze kruisjes gaan maken.

Kijk goed op je patroon of je met enkel of met dubbel draad moet werken.
Meestal wordt er met dubbel draad gewerkt, maar soms moet het effect een beetje transparanter zijn, en dan kan het zijn dat je maar met één draad moet werken.

3.1 Verschillende technieken

Het belangrijkste wat je moet onthouden bij kruissteek, is dat de bovenste draden van je kruisje allemaal in dezelfde richting lopen.
Dus je begint je kruisje altijd linksonder of rechtsboven, OF je begint altijd rechtsonder of linksboven.
Je gaat niet mixen door de ene keer linksboven te beginnen, en de volgende keer rechtsboven.
Een kind of een beginner kan deze fout nog vergeven worden, maar als je een mooi resultaat wil krijgen, let je hier goed op. Want van dichtbij zie je het verschil niet zo heel goed, maar als je project af is, en je kijkt van op een afstandje naar je mooi ingekaderde borduurwerk, dan zie je het wél.
Het licht gaat anders op je kruisjes vallen, en je gaat de indruk krijgen dat je kleurverschillen hebt, en dat is niet de bedoeling…
Je kan je kruisjes op verschillende manieren maken. Ik gebruik liefst de tweede techniek, maar soms kan ik niet anders als de eerste gebruiken.
Test allebei de manieren uit, en kies gewoon wat jij het fijnste vind, er is geen foute manier.

Met de klassieke manier maken we ieder kruisje één voor één.
Zoals hier:


Dit is perfect voor ‘losse kruisjes’, kruisjes die niet in een lijn staan dus.

Voor kruisjes die wél netjes in een lijn staan, of die lijn nu horizontaal of vertikaal is, kan je deze techniek gebruiken:

Je maakt dan telkens een rij halve kruisjes, zo hoog of breed als nodig is, en dan kom je terug om elk kruisje compleet te maken.
Deze manier gebruikt net iets minder draad als de eerste, des te langer de rij kruisjes, des te meer draad je bespaart.

Tip: Voor een horizontale rij kantel je het hele gedoe gewoon 90° natuurlijk.

3.2 Enkele raadgevingen

- Maak een vergrote kopie van je patroon, en duid met bv. markeerstift aan welke steken je al gemaakt hebt. Zo hou je een mooi overzicht, en blijft je originele patroon netjes.

- Maak geen knopen in je draad.
Om je draad te beginnen hou je het eindje even vast, tot je er een paar kruisjes mee gemaakt hebt.
Werk het later netjes weg in de achterkant.
Om te eindigen haal je je draad even door een paar steken (opnieuw aan de achterkant uiteraard), en knip je hem voorzichtig af (zorg dat je niet in een kruisje knipt).

- Wanneer je met een dubbele draad in dezelfde kleur werkt, kan je heel eenvoudig beginnen zonder lossen eindjes.
Neem je draad dubbel, en steek het gevouwen eind door het oog van je naald.
Haal nu (bijna) de hele draad door je naald, tot je twee korte staartjes hebt, en een lange lus.
Begin je eerste kruisje door van onder naar boven door je doek te steken, maak de eerste helft af door weer naar beneden te gaan, maar trek je draad niet helemaal mee.
Nu ga je VOOR je weer omhoog komt, eerst je naald en draad DOOR de lus halen en voorzichtig aantrekken.
Maak dan je kruisje verder af.
Je hebt nu geen begindraad om weg te werken, en je draad zit al stevig vast met je eerst kruisje.

- Gebruik geen te lange draad.
Bijna iedereen heeft een hekel aan het wegwerken van draden, maar een te lange draad gaat draaien en knopen, en daar komt gegarandeerd miserie van.

- Probeer geen te grote 'sprongen' te maken. Daarmee bedoel ik dat je hoogstens een paar lege steken tussen je kruisjes mag overbruggen.
Is de ruimte groter dan een paar steken, werk je draar dan af en zet opnieuw aan.

- Hou je achterkant zo net mogelijk, geen knopen, lussen, lange stukken losse draad...
 Want eens je project af is en het ingekaderd word, komen die allemaal in je *achteronderkant* bijten door af te tekenen op je doek.

- Je ziet het niet wanneer je bezig bent, maar je handen laten vlekken na die pas later zichtbaar worden.
Dus was je handen voor je begint, en als je lang doorwerkt, ga ze dan ook tussendoor even wassen.


- Als je stopt met borduren, zorg dan dat je hele borduurwerk netjes bedekt is tegen het stof en zonlicht, en zorg dat huisdieren (en/of kleine kinderen) er niet aan kunnen.
Het zou jammer zijn als je werk opgegeten word of verkleurt door de zon nog voor het af is...


ZO, nu zijn we écht begonnen. Een paar tips over de afwerking volgen later nog.

Ik hoop dat jullie hier iets aan hebben, voor vragen, of hulp of informatie mag je me altijd mailen.

Veel plezier!

maandag 3 juni 2013

Start to...borduren (Kruissteek): Deel 2.2 en 2.3

Ligt jullie ring of frame klaar?
Heb je je borduurpakket in de buurt?
Want nu is het tijd om écht te beginnen!

Eerst gaan we ervoor zorgen dat we straks netjes en zonder vloeken kunnen doorwerken. Het maakt niet uit of het nu een dagen- of een weken-, een maanden- of een jarenplan is dat je voor je hebt liggen.
Zoals voor alles, geldt hier ook: een goede voorbereiding is het halve werk…

2.2 Borduurdoek voorbereiden

Kijk eens goed naar je doek, wat zie je?
Draden?
Goed zo!
Horizontale draden, en verticale draden. Samen vormen die, inderdaad, een borduurdoek.
Maar het vervelende van die borduurdoek, is dat de hele beschrijving daarmee compleet is.
Dus: geen zomen, geen afwerking aan de rand, niks, nada, noppes…
Jakkes! Daar komen gegarandeerd problemen van!

Als we die zijkanten te vaak  aanraken, komen de draden los, en gaat onze doek rafelen. Niet goed…

Om dat te verhinderen gaan we eerst en vooral onze rand verstevigen.
En daar zijn meerdere truckjes voor, het ene al wat langdradiger (letterlijk) als het andere.


De eenvoudigste methode is om je volledige doek een randje van plakband te geven.
Let op: randje, en hou er rekening mee, dat mettertijd je plakband kan gaan verkleuren, dat de lijm soms niet zo goed combineert met je doek, en dat half-loslatende plakband een smeerboel wordt…

Een slimmere methode is om je de randen met een verstevigende draad vast 
te zetten, zoals hier bv.:



Dit neemt wat tijd in beslag, zeker bij een groter project, maar op deze manier blijft de rand mooi en heb je geen plakkerig gedoe. Als je gebruik maakt van een frame, kan je de versteviging beperken tot de zijranden, omdat die het meest te lijden zullen hebben.

Nu ons doek een beetje beschermd is, kunnen we verder met een paar basisdingen om onszelf het leven wat makkelijker te maken.

Wat is regel nr. 1 bij het beginnen van een borduurproject?
Iemand?
Begin in het midden. HET MIDDEN!! Ik kan het niet hard genoeg zeggen!

Je wil dat de tekening uiteindelijk mooi in het midden van je doek komt,
zodat het in het midden van een kader kan komen,
en de enige manier om daar zeker van te zijn, is als je in het MIDDEN begint.
Geen gefoefel, geen gedoe met stiekem zijkanten afknippen of weet ik wat.

Regel 1: begin in het midden!

Ok, nu dat duidelijk is, de onvermijdelijke vraag: hoe weet ik waar het midden is?
Wel je KAN steekjes gaan tellen, en met een klein project is dat ook de slimste keuze, maar je kan ook eenvoudigweg je doek vouwen…

Dus vouw je doek in twee, en nog eens in twee in de andere richting, en zoek het midden.
En met een draad die goed contrasteert met je doek (neem geen draad van je borduurgaren, neem een stuk naaidraad of iets dergelijks) kan je die middenlijn mooi aangeven. 
Gebruik een eenvoudige, grote rijgsteek, helemaal tot aan de andere kant.
Zorg dat je mooi in de gaatjes steekt, en niet in de draden, dan kan je die middendraad er later weer voorzichtig uithalen. 
Doe je dit in de hoogte en in de breedte, dan heb je een duidelijk kruis. 
Diezelfde middenlijnen zijn ook altijd aangegeven op je telpatroon, dus nu heb je een ideaal startpunt. 
Bij een klein of heel eenvoudig project, is dit al ruim voldoende. 
Maar bij grotere en/of ingewikkelde patronen, is het soms fijn om een aantal extra lijnen te maken. 
Bv. elke 20 steken. Kijk naar het raster op je telpatroon en neem dit waar nodig over op je doek.


Ik heb hier zorgvuldig geteld, en telkens een sprong van tien steken gemaakt.
Op die manier hoefde ik niet het hele rooster over te nemen, maar kan ik toch eenvoudig controleren of ik nog op de juiste plaats borduur.
Nogmaals, dit vraagt even werk, maar het werkt later eens zo makkelijk.
Het eenvoudigste is als je eerst je midden zoekt, dit aangeeft met een klein draadje, en dan je doek in je ring of frame zet. Dan kan je makkelijk en snel je rijgsteek maken.
Als je een ring gebruikt, zet dan het midden van je doek in het midden van je ring, en rijg met je middendraad tot aan je ring. Als het goed is, komt je tekening niet verder, en dus is er ook geen noodzaak om je middenkruis verder door te trekken.

En nu ligt je doek helemaal klaar.
Als je geluk hebt, en werkt met bv. een Dimensions pakket, dan is de kans groot dat je nu zowat klaar bent. Zo niet, dan is de volgende stap…

2.3 Borduurgaren sorteren

Zorg dat je dit doet in daglicht, of in het slechtste geval met behulp van een daglichtlamp.
Licht maakt een enorm verschil, en als je kleuren hebt die dicht bij elkaar liggen, dan bespaar je jezelf veel gevloek met goed licht.
Neem je patroon en je borduurgaren bij de hand en zoek je legende, of, als het er apart opstaat, de opsomming van je borduurgaren.

Hou katten en andere kleine monsters uit de buurt, en zorg voor een grote, schone en lege tafel.

Sorteer zorgvuldig alle kleuren, kleur bij kleur. Controleer het aantal strengen van elke kleur op de legende. Zorg dat het klopt. 

En ik ga weer vervelend doen: ZORG dat het KLOPT
Klopt het niet, begin dan niet!
Het aantal strengen per kleur, en het aantal kleuren MOET kloppen.
Anders ga je halverwege je project in de *** geraken, en dan is het te laat om er nog iets aan te doen.

Tip: Als je de kleuren niet gesorteerd krijgt, ga dan met je hele hebben en houden
(je pakket uiteraard, me hier niet te letterlijk nemen hè)
naar de winkel waar je het gekocht hebt en vraag om hulp.
Iedere goede handwerkwinkel zal je graag verder helpen op dit punt. 
Niet als je al de helft van je draad misbruikt hebt op de verkeerde plaatsen hé. Maar nu nog wel...

Of, als je het pakket online gekocht hebt bij een winkel die geen enkele deftige klantenservice voorziet,
en je dus geen B-plan hebt, schakel over op plan C: namelijk sakkeren en tieren en nog maar eens opnieuw proberen…

Maar meestal is er niet echt een groot probleem en krijg je het borduurgaren zonder veel problemen netjes gesorteerd.
En dan zit je daar met al die hoopjes draad…

Als je iets of wat snugger geweest bent, dan liggen ze netjes bij elkaar, uitgestrekt over de tafel (vandaar een schone, lege tafel…). 
En dan kan je nu een stuk karton of stevig papier nemen, en een perforator. 
Jup, een gaatjes-knippe-ding. 
Ah, en iets om te schrijven. 
Balpen, stylo, potlood, kies maar, als het maar schrijft, en niet vlekt straks.

Neem je stuk karton en begin gaatjes te knippen. Ver genoeg uit elkaar zodat ze niet gaan scheuren. 
Je hebt net zoveel gaatjes nodig als er symbolen op je legende staan. 
Neem nu je legende en schrijf het symbool en de kleurnummers van elke kleur over, bij elk gaatje een kleur. 
In sommige pakketten worden twee kleuren bij elkaar gebruikt om een nieuwe kleur te vormen. Als dat het geval is, kan je deze symbolen onderaan zetten.

Nu rest je alleen nog al je draden netjes aan je karton te hangen. 
Neem alle strengen van een kleur samen, leg ze gelijk en plooi ze dubbel. 
Het midden haal je door het juiste gaatje, en het uiteinde haal je door de lus die gevormd werd.
Zo zitten al je draden netjes gesorteerd, en blijven ze ook gesorteerd. 
Je hoeft geen …-tig keer te controleren of je de juiste kleur hebt, want je hebt het symbool netjes bij de kleur staan.

Handig hè, dat heb je slim gedaan ;-)

Als je wil kan je nu aan de andere kant van je karton,
op dezelfde hoogte als daarnet, gaatjes voorzien voor je draad ‘in progress’.
 Je gaat allicht ergens een moment hebben waar je de draad moet afknippen,
 maar nog een mooi stuk over hebt om ergens ander mee verder te doen. 
Dat kan je dan daar weer vastmaken, tot je het nodig hebt.
Het laatste dat je wil doen, is draad verspillen, want dan zou je wel eens voor onaangename verrassingen kunnen komen te staan tegen het eind van je project…

Als je nu, net als ik (vandaar geen foto’s van dit hele gebeuren) het geluk had van met een voorgesorteerd pakket te beginnen, dan kan je nog steeds een gaatje knippen aan de andere kant van je voorgesorteerde kartonnetje met borduurgaren. 
Om dus die ‘in progress’-draden aan vast te maken.

En dan… is het tijd om te beginnen!